Alıcıyım tüm hüzünlere

Kaybolma arefelerinde göstermeden kendimizi sevecenlerimize
Yar dudaklarından çıkmış sözlerden alınganlıklarımı edinmiş
Beklemeden kimseyi
Umursanmadan kimseden
Sancılı bir mide yangını misali
Aşkla kendimi döve döve
Yüreğime akan kanın şah damarını gözlerinin jiletiyle kese kese
Tüm sularını kesip hayatımın ağaçlarına akan çeşmelerin
Kurak
Çöl
Kimsesiz ülkelerin coğrafyalarına çağırıyorum kendimi

Bir çocuk ağlasa,bir sevgili ayrılsa,bir savaş başlarsa
Yani anlatıyorum kendimi kendime
İşte ben artık
Alıcıyım tüm hüzünlere…


Şenol Özcan