Beni susturamazsın demiştim
gözlerimizin viran evlere çevrildiği hüzünlü akşamlarımızda
yosma gibi tutup yüreğimizi püsküllü eteğinden
fırlattık mahşeri kalabalığın orta yerine.
ister dinle ister dinleme
beni susturamazsın demiştim oysa
kapat tüm duyargalarını bana
mil çeksen gözlerine,
sızarım gözkapaklarından içeri bir yağmur damlası sinsiliğince….
kulaklarını tıkasan gürültülerime,
kırlangıçların kıvraklığına katarım sesimi
koklamaya tövbe etsen de tenimi,
baharın kokusunda saklanır, bozarım bana inat ettiğin yeminlerini
kimlerin başınadır ettiğin yeminlerin? ,
bir kere daha dokunmayacakmışsın bana,
gülerim
milyon kez dokunacaksın
bana,
karnında taşıdığın bendende bir parça...
Şenol Özcan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder