Ayın yirmiüçü

Ayın yirmiüçü
bugün ayın 23 ü
vakıtte gece üç
ne ay var gecede,nede ışıgı
yıldızlar bir hırsızın cantasında
rüzgar kesık atıyor yüzüme
her seyı yarım bır gece işte.

saat 4
dolanıp duruyorsun ıcımde
nabzımdan kalbıme akan kan ıle
an bası bellegıme cakılan
paslı civiler gıbı
cakıyorsun yüregıme sımsek sımsek

saat 5

dısarda bir ses
..rüzgardır
-hayır
..kedidir
-değil
..nedır?
duvar dıbınde gözü yaslı bır gece
gözü yaslı bır hece
nedır bu bılmece?

çömelmıs duvar dıbıne genç
yirmi altı yirmi yedi
gencın gözünde yas
yüregınde okkalı bır tas

saat 6

cagır gelsın ıcerı
-girdi içeri yüzü dökük genc-
çay?
..istemem
su?
..istemem
rakı?
..tütünde varmı?
olmazmı
-böylece açıldı genc-

saat 7
ay kayıp ısıgı kayıp
günes dogmamakta ınat edıyor

...bilirsin dedi
neyi?
-konusmadı-
ansızın
ölmek dedi
cesaretmıdır korkaklıkmıdır
..dondum kaldım.

.düsle bır kere
canına düşmüs bır kız
gün olur gecerse senden
gecmezmısın sende cevahır yüregınden
-cıkart aklından-

-devam etti-

serın bır gün rüzgar tenınde
gömlegının dügmelerı kolların kadar acık
inceden dişi bır yagmurda ıslanmıssın
sevda sevda dıye yanmıssın
raylarda hıc korkmadan ürkmeden yani
gelen trenı yar dıye kucaklamıssın

saat 8
ay geceden kayıp
günes görünmüyor karanlık

-bir nefeste tütünü yarı etti
rakıyı şurup etti
gözünde yaş
yüregınde okkalı bır tas

..agzından süzülürken duman

teypte rinna rinna bir müzık dedı
kaşların asil GALATA gıbı
gözlerınde BOGAZİÇİ berraklıgı
gülüşünde RUMELI KAVAGI
ve ÜSKÜDAR dalgalanıyor saclarında
dimdiksin GILGAMES gıbı

elınde delıkanlı bır sılah
sılahın namlusu şakagında
sakagında küçükten bır delık
delıkte az bıraz kan
kafanda bır delı mermı
dolanır durur öylece
gümmmm dıye devrılırsın yere
cağların devrılısı gıbı

yan evden komsun gelır
kapı yarı acıktır
-rajon böyle-
seni bulur yerde
gözlerın acık,asildir
işte böyle,işte böyle
-dur yahu korkutma beni-
hayat dedim
.sus dedi
-biliyorum yasamaya deger dıyeceksın-
evet.

saat 12 belkı 1
günes kayıp,ısıgı kayıp
kesık atıyor yüzüme rüzgar
-devam etti genc-

uzaktık dedı
bılırsın yürüdükce uzayan bır yol var
önünde setle duvar
mecnun olan kosar
ben kostum
yoruldukca kostum
sevdıkce kostum
yar benden gecmez sandım
-gectı-

bır denızı yırtıp gecer gıbı gectı
dur dedım
durmadı

gözlerı kaldı bende
görmedıgım
ellerı kaldı bende
degmedıgım
sacları
tutamadıgım
su altları sessizliğindeyım
öyle dıpsız kuyularda

saat yok
ısıkta
ayda
yıldızda
rüzgar hala kesık atıyor yüzüme...

Şenol Özcan