Israr

iki sevgili konuşmasıdır...

öyle istemeyerekde değil harbi harbi gizliden ve isteye isteye kulak kabarttım konuşmaya
çocuk kıza öpemmi diyor,çocuk bizim ferhat,ferhat kolasına top koşturuken kazandıgımız kolaların parasını toplayıp mahalle bakkalından bir koşuda alıp gelen sessiz sakin efendi kardeşimdir.

ne iş dedim içimden ferhat,ne iş paşam.ne iş babacım
büyüdünde öpem diyorsun al yanaktan,

bir öpücük kondurdu kızın yanağına,sanki benim yanağıma kondu dudakları
nasıl cana dokunan bir öpüştü,kıskandım

saçlarından tutup sokağın ortasına çekti akşamın puslu karanlığını
inip kulaklarının suspus olmuş gürültüsüne
en beli kırılmış efkar zamanında
en zayıf titrek anında
döktü dişlerinin arasında sakladığı dizelerini kıza

ısrarrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

be heyy gözlerimde sakladığım hasretin ısrarıı
kaşlarından süzülsün insin avuçlarım
terli bedeninde kırbaca vurulmuş gitmelerim
gitmeler diyorum aldırma sen
gitmeler dediğim en çok sana gelmelerimdir

ahh içimde sana koşan ısrar
bir dursan, sonu olacağım herşeyin
bir dursam,sonum olacak herşey

kızda ses yok,ferhat susmuş merakım itten beter
bak bizim ferhatın ettiklerine,belliki bir gitmenin eşiğinde
aşk sorgulamadır demiştim bir zaman
aşk herşeyi sorgulamadır
şimdi birşey daha ekliyorum
aşk en çok kendini sorgulamaktır...

ferhat işte bizim ferhat,gitmeler dediğim en çok sana gelmelerdir diyen ferhat
bu gitme nereye demiyeceğim ferhat
ama kardeşim her kanser olan ölmüyorki

ha babacım az daha yapış hayata...biraz daha yaşama ısrarrrrrr


Şenol Özcan