Ne yana dönsem bir hayvan yanımın sorgusundayım,
Bu kudurmuşluğumun döl seli nerden bilemeden
En küçük dalgınlığıma bin hayvan yanım tecevüzü
Ne çok sevmişiz cihan-ı harp lerin bize ettiklerini
Nerede tenime giydirdiğim portakal kokularım,
Gırnata sesleri kesiliyor çocukluğumdan kalan
Kağıtlardan yaptığım evlerin tütmeyen bacaları
Ve milyonkere benbilirimcilerin verdiği öğütlerin gardolop gıcırtısı kulaklarımda
Pazar sabahlarının mistik ve miskin uyanışı
Yazı atsam kirleniyorum,tura atttıkça kirlendim
Ben hepsini unuttum,unutmalısınız sizde
Açmazlarımızda dev yaratıkların ayak izleri korkusu
Batırıp ekmeğimizin son kutsal lokmasını sularına ak denizin
Yutkunacağız elimizden gelmeyenlerin hüzünlü tükürüğünü…
2
Bir ev yapmalıyım duvarları senden…
İçimdeki ses: gitmelisin
Kendim: nereye
İçimdeki ses: bilmiyorum
Kendim: peki neden
İçimdeki ses: bilmiyorum
Kendim: peki ne zaman
İçimdeki ses: bilmiyorum
Kendim: 3 bilmiyorumundan 1 bildiğim çıkar
İçimdeki ses: ne?
Kendim: gitmeliyim
Hey anamızın ak sütü kadar helal diye uğruna gece gündüzlerimizi verdiğimiz sevgili
Ben olmasaydım olmazdın sende
Ve yaz bir köşeye,istesende istemesende
Almaya geleceğim seni
Belki yalnız belki iskelet bedenimle
Şenol Özcan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder